Book review God's Caliph

In het boek “God’s Caliph: Religious authority in the first centuries of Islam” geschreven door Patricia Crone en Michael Hinds word de religieuze autoriteit van de Rashidun, Ommayaden en Abbasidische kaliefen bestudeerd. De geschiedenis van het vroege islamitisch politiek denken is een interessant onderwerp en Patricia Crone heeft er al eerder over geschreven. Zelf heb ik het boek “Slaves on Horses”, een van haar eerste werken, gelezen waar Crone de snelle groei van de islam en het islamitisch rijk probeert te verklaren. Het boek “God’s Caliph” is een interessant boek omdat het laat zien hoe de schrijvers de verschillende concepten van het kalifaat proberen te verklaren en hoe de authoriteit van de laatse Profeet zich ontwikkelde in de vroege islam.
De eerste hoofdstukken van het boek houden zich bezig met het onderscheiden van de twee termen “khalifat rasul Allah” en “kalifat Allah”. Deze termen werden allebei gebruikt om de kalief te beschrijven en in principe zijn en tegenstrijdige termen. De kalief als “khalifat rasul Allah” beschrijft de kalief als een vertegenwoordiger of afgevaardigde van de laatste Profeet en de term “khalifat Allah” beschrijft de kalief als een vertegenwoordiger of afgevaardigde van God. De eerste term, “khalifat rasul Allah”, houd in dat de kalifale autoriteit afstamt van de Profeet en dat de profeten de enige afgevaardigden van God op aarde waren. De tweede term, “khalifat Allah”, zet de kalief op het zelfde niveau als de Profeet en ziet beide de profeten en de kalief als vertegenwoordiger van God op aarde.
Crone en Hinds zijn van mening dat de twee beschrijving de originele beschrijving is. Dit baseren zijn op het bewijs dat ze hebben gevonden waarin te zien valt dat de vroege kaliefen zich niet als ...

... middle of paper ...

...oot bolwerk waar iedereen hetzelfde idee en dezelfde motivaties heeft is verkeerd. Zelfs het denken dat de islam uit twee bolwerken bestaat, het sji’isme en het soennisme, die tegen elkaar strijden is een foutieve opvatting. Vooral in de vroege periode van de islam en nadat het definiëren van het moslim-zijn schommelde. De vraag wie kon bepalen wie moslim was en wie niet was nog niet bepaald en volgens de auters was zelfs de rol van de Profeet nog niet bepaald.

Om te concluderen, Crone en Hinds hebben niet goed onderbouwde interpretaties en gebruiken bronnen die hun conclusies tegenspreken. De bronnen die ze gebruiken zijn ééntoning en éénzijdig en komen vaak niet overeen met de blik van de auters. Er valt nog veel te schrijven over het kalifaat voordat er een correcte theorie kan opgesteld worden over hoe de religieuze autoriteit is verspreid in de vroege islam.